aanvangslied Evangelische Liedbundel 297:1 Hier in uw heiligdom
stil gebed
votum en groet
zingen Gezang 117:1,4
gebed om de verlichting met de Heilige Geest
kindermoment
gesprek over de kleur van advent en van het avondmaalskleed
schriftlezing Micha 2
zingen Psalm 105:2
verkondiging
Gemeente van Jezus Christus,
Micha – in z’n naam zit in feite al z’n boodschap vervat. Micha, oftewel: ‘Wie is als de HERE?’ Ja, het gaat Micha over de uniekheid van de Here God. Wie is er als Hij? Niemand.
Ik hoor in die naam Micha ook de vraag ‘Wie ís de HERE?’
Micha geeft daar zelf een ander antwoord op als z’n tegenstanders, die valse profeten zeg maar. Voor hen is de HERE iemand die altijd aan hun zijde staat. ‘With God on our side’ zou Bob Dylan ooit zingen. Ja, die valse profeten weten heel goed wat de mensen willen horen: Een positief verhaal. Vrede, vrede, geen gevaar. God die alles door zijn grote vingers ziet en eigenlijk nergens moeilijk over doet. Met eerbied gezegd: God als een grote Knuffelbeer.
Nee, dan Micha. Voor hem is de Here God de Heilige, de Rechtvaardige, die niets liever wil dat er recht gedaan wordt, dat het kwaad gesmoord wordt, dat het onrecht verdwijnt. En in Micha’s dagen geschiedt er onrecht. Juist door mensen met macht en mogelijkheden. Ze bedenken de gemeenste plannen en voeren die uit: roven akkers, huizen, eigendommen. En juist zij die het goede zoeken, die vredelievend zijn, die zwak zijn, worden het slachtoffer. Ze verweren zich toch niet.
‘Wie is als de HERE?!’ Nou, Hij duldt dit niet. Hij zal komen om te oordelen, om dit kwaad aan te pakken, om orde op zaken te stellen, om het land te reinigen. Ja, juist zij die dit grove onrecht doen, zullen hun oordeel niet ontlopen.
Micha’s tegenstanders vinden die Micha maar een zeurpiet, een negatieveling, een zwartkijker: ‘Houd op met dat geprofeteer!’, roepen ze daarom uit in vers 6. Zij bedwelmen de mensen liever met hun zoetgevooisde praatjes, door Micha in vers 11 getypeerd als ‘wijn en drank zien.’ Het leven als één groot feest, dat je niet moet laten verstoren door dat gezeur over onrecht en oordeel.
Nu zou je kunnen denken: ik begrijp die tegenstanders van Micha toch ergens wel. Zijn boodschap is wel heel heftig. ‘Er wacht jullie een tijd van verschrikking (…) en: ‘dit land is onrein, het brengt bederf en vreselijke vernietiging.’ Daar word je toch ook niet vrolijk van?! We leven in advent. We zijn op weg naar het feest van het Licht. Maar dit klinkt zo donker, zo zwartgallig, zo allesbehalve feestelijk.
Zeker. We zijn op weg naar het feest van het licht. Elke week schijnt er een adventskaars meer. Tenminste, dat is de bedoeling. Maar die kaarsen branden wel in de duisternis zeg maar. Er is duisternis, en dat wordt door het Licht ontmaskerd. Ook de duisternis in ons, gemeente. En de kleur van advent is purper, is paars. (wijzen op antependium) Paars is ook de kleur van inkeer, van boete zelfs. Het gaat niet alleen om ‘Wie is als de HERE?’ Maar ook om: ‘Wie ben ik? Juist in Gods ogen, de Heilige, de rechtvaardige?’ ‘Hoe zal ik U ontvangen, hoe wilt Gij zijn ontmoet?’, zongen we niet voor niets aan het begin van de dienst…
Wie ben ik als ik Hem ontmoet, ook hier aan zijn tafel? Moet ik dan niet eerlijk bekennen dat er zoveel mis is in mijn leven, dat ik hier als zondaar kom, als bedelaar?
Micha moet namens zijn God het onrecht aanwijzen en het oordeel aanzeggen. Maar dat is niet het laatste. Nee, juist door het oordeel heen zal er reiniging komen, gerechtigheid en vrede. Dat lees ik ook in die laatste twee verzen, waar de Here God wordt vergeleken met een Herder die, wat er over is van de kudde, zal verzamelen en zal hoeden.
We vieren vandaag avondmaal. Juist de tekenen van brood en wijn vertellen ons dat er Eén is geweest die dat oordeel op zich heeft genomen: – vrijwillig – Jezus Christus, en dat Hij, plaatsvervangend, de straf heeft gedragen, waardoor er voor ons verzoening is, reiniging en heling. Dat mogen we vanmorgen hier weer proeven, ons toe-eigenen, er van opleven.
Tegelijk beseffen we: we vieren avondmaal in een gebroken wereld, een wereld waar nog zoveel onrecht is, zoveel duisternis.
Ik werd daar ook zeer bij bepaald toen ik via de stichting Open Doors een kaart kreeg, met daarop een avondmaalsstel.
Eigenlijk is het een prachtig schilderij van Henk Helmantel. Hier ziet u het op de beamer. Maar achterop die kaart stond het verhaal daarachter. In 2014 viel IS het dorp Karamles in Noord-Irak binnen en verjoeg alle christenen. Alle christelijke symbolen in het dorp werden ook vernietigd. Toen de christenen in 2016 weer terug konden keren, omdat IS verdreven was, zagen ze hun geliefde kerk: totaal uitgebrand en geplunderd. Tussen de puinhopen lag op de vloer van de kerk een zwartgeblakerde beker. Het bleek een avondmaalsbeker te zijn, herkenbaar aan het kruis op de voet. Het was één van de weinige kruizen die het geweld van IS had overleefd.
De priester van de kerk gaf de avondmaalsbeker in 2016 mee aan een medewerker van Open Doors en zei: ‘Laat deze beker alsjeblieft overal zien en vertel ons verhaal, zodat kerken in het Westen zich vereenzelvigen met het Lichaam van Christus in het Midden-Oosten.’
Helmantel heeft die avondmaalsbeker verwerkt in een stilleven, met het gebroken brood erbij. Het symboliseert de gebrokenheid waarin we leven, die onze broeders en zusters in het Midden-Oosten aan den lijve ervaren. Maar juist in die gebrokenheid is er Eén gekomen, die zich liet breken, om ons te helen, om ons de kracht te geven om het uit te houden te midden van het kwaad, om ons te inspireren zelf het goede te doen, recht te zoeken, de vrede te dienen. En die Heer verzamelt ons rond zijn tafel. Waar we eten van hetzelfde brood. Ja, uiteindelijk zijn we samen één lichaam, Zíjn lichaam, hier in de Pauluskerk, maar ook wereldwijd.
Of zoals een prachtig lied van ds. Troost zegt, dat we afgelopen woensdag op de voorbereidingsavond ook zongen én overdachten:
God in ons midden
Heer, wij aanbidden
met al uw kinderen wereldwijd,
uw trouw aan mensen,
uw onbegrensde,
uw ongekende majesteit.
Inderdaad, Micha: ‘Wie is als de HERE?!’ Halleluja!
Amen
zingen Gezang 127:7
lezing avondmaalsformulier
gebed
nodiging
gemeenschap van brood en wijn aan tafel werd gelezen Jesaja 65:17-25 en gezongen Gezang 125
dankgebed en voorbede
inzameling van de gaven
zegen
slotlied Psalm 85:3,4
0 Reacties