Welkom en afkondigingen 

Zingen          Psalm 87:1,4

Stil gebed     

Votum en groet

Aanvangstekst (weektekst van de VBW)      (God zegt:) ‘Als je Mij roept, geef Ik antwoord.’ (Psalm 91:15, Bijbel in Gewone Taal)

Zingen (met combo)         1) Hé, hallo, welkom op dit feest  2) We zullen opstaan

Tien Geboden (op rijm) 

Gebed           

Terugblik op de VBW door Maria 

Schriftlezing            Handelingen 16:6-15 door Gerard Slingerland, jeugdwerker van STEP-Gouda

Verkondiging          Thema: Hallo, contact!

Mijn naam is Lucas. Ik ben dokter. Dat had je wel gezien, denk ik. Maar sinds een tijdje ben ik ook schrijver, van niet zomaar verhalen. Nee, van het mooiste verhaal dat er is: het verhaal van Jezus. Wat Hij hier op aarde gedaan heeft en gezegd heeft. Hoe Hij stierf, maar ook hoe Hij opstond uit de dood. Ik heb het allemaal opgeschreven in mijn Evangelie, het Lukasevangelie.
Maar toen stopte het niet. Nee, Jezus ging wel naar de hemel, maar Hij liet ons niet alleen achter. Nee, Hij stuurde z’n Heilige Geest. De Geest van Jezus zelf dus. Die kwam over mensen, in mensen zelfs, zodat zij over Jezus gingen vertellen. Want waar je hart vol van is, daar stroomt de mond van over, daar wordt je leven echt anders door. Er gebeurden wonderen. Mensen gingen geloven. Niet maar een paar, nee: heel veel.
Ik heb het allemaal opgeschreven, en ik blijf dat doen, zodat er straks weer een boek over verschijnt. ‘Handelingen’ gaat het heten, met daarin die verhalen van de mensen die vertelden over Jezus, door de Heilige Geest, en wat er daardoor allemaal gebeurde.

Intussen ben ik mee op reis, met Paulus, Timoteüs en Silas. Het is trouwens al de tweede reis die Paulus maakt. Ongelooflijk hoe vol hij ervan is. Hij wil, hij moet dat aan anderen vertellen. Maar gisteren was er toch een grote teleurstelling. Paulus wilde heel graag naar Asia, een Romeinse provincie. Daar ligt de stad Efeze, een grote en belangrijke stad. Als dáár nu eens mensen gaan geloven, er een kerk zou ontstaan, hoe mooi zou dat zijn?! Paulus wilde daar zo graag heen. Maar de Heilige Geest liet Paulus weten dat dat niet de bedoeling was. Die weg was versperd zeg maar. Nou, dan maar naar het noorden. Maar ook daar stak de Heilige Geest een stokje voor. No way! De enige kant die nog open lag, was naar het westen. Maar daar lag de zee! En om nou te gaan preken tegen de vissen en de krabben en de kwallen… Zonder gekheid. Paulus en z’n medewerkers waren diep teleurgesteld. Die hele missie leek zo te stranden. Einde verhaal

Maar vanochtend werden we wakker en we zagen Paulus stralen. Hij had een droom gehad. De Heilige Geest had blijkbaar toch weer contact gezocht: ‘Hallo, contact!’ Wat was er gebeurd? In die droom zag Paulus een man staan, aan de overkant, in Macedonië dus (wat nu Griekenland is, Europa dus, echt een ander werelddeel). Die man had geroepen: ‘Steek de zee over, hiernaartoe en kom ons helpen!’ Hij riep het niet alleen. Hij smeekte het zelfs. Voor Paulus was het toen duidelijk: dáár wilde de Heilige Geest hem hebben! Daar moesten ze de mensen over Jezus gaan vertellen. Niet in Asia, niet in die belangrijke stad Efeze. Maar in Macedonië, in Griekenland, in Europa dus. Het verhaal ging door.

We pakten de eerste boot naar de overkant. Via de havenplaats daar gingen we naar Filippi. Daar woonden heel veel Romeinen. Maar Paulus ging eerst naar zijn volksgenoten, de Joden. Dat deed hij eigenlijk altijd. Zij mochten als eerste dat geweldige verhaal over Jezus horen. Niet voor niets waren de Joden Gods volk en was Jezus ook één van hen, had Hij tussen hen gewoond en geleefd. Maar in Filippi was niet eens een synagoge, zeg maar een Joodse kerk. Wel waren er ergens mensen samengekomen langs de rivier, gewoon in de open lucht. Het waren alleen maar vrouwen. Nou, die stelden toen weinig voor. Daar haalden de Romeinen hun neus voor op. En ook bij de Joden kon een dienst pas doorgaan als er eerst 10 mannen aanwezig waren. Vrouwen telden letterlijk en figuurlijk niet mee. Maar Paulus trok zich daar niets van aan en hij begon te vertellen over Jezus.
Ik zag dat één vrouw wel heel goed luisterde. Ze zag er deftig uit. Een prachtige jurk had ze aan. Het was Lydia. Ze had een stoffenzaak. Maar dan wel hele dure, kostbare stoffen: purper, zijde, dat soort werk. Een echte zakenvrouw. Maar ze dronk die woorden van Paulus als het ware in. Er kwamen tranen in haar ogen. Ik zag haar knikken. En toen Paulus klaar was, liep ze naar hem toe: ‘Ik wil nog veel meer over Jezus weten. Vertel me meer over Hem. Zoiets heb ik nog nooit gehoord. Ik wil niet meer zonder Hem verder. Ik geef me aan Hem over. Ik wil in Hem geloven.’ En ze liet zich dopen. En niet alleen zij werd gedoopt, maar iedereen die in haar huis woonde. En ze wilde dat Paulus bij haar in huis kwam logeren, met ons. Ze wilde nog veel meer weten, ze wilde echt groeien in het geloof. En daar ook anderen over vertellen, in laten delen. En Efeze, Asia? Daar kwamen we later evengoed. Maar eerst was blijkbaar dit nodig, deze plaats, deze vrouw, deze manier.

Ja, die droom met die man hè… Die man die riep: ‘Steek de zee over, hiernaartoe om ons te helpen.’ Dat heeft grote gevolgen gekregen. Zo kwam dat geweldige nieuws over Jezus naar Europa, naar ons werelddeel. En uiteindelijk, eeuwen later, ook naar ons kikkerlandje, naar Nederland. En ook wij hebben het mogen horen. Ook de afgelopen VakantieBijbelWeek. Met die prachtige verhalen over God, over Jezus, die contact zoekt met ons. En dat maakt alles anders!

Ja, het ging wel anders dan Paulus gedacht had. De Heilige Geest wees een andere weg. En die ene blokkeerde hij. Niet allereerst naar Asia en Efeze. Maar naar Europa.
Weet je, zo kan het ook best wel eens anders gaan in je leven. Anders dan je wilt. Anders dan je gedacht had. Maar uiteindelijk is het toch een goede weg, want het is Gods weg.
Stel je voor dat Bram en Britt – die ken je wel hè, uit de sketches van de VBW – dat Bram en Britt op woensdagmiddag met elkaar wilden spelen. Ze hadden dat ook  afgesproken in de pauze. Maar wat Bram vergeten was, dat ze naar oma zouden gaan. Hij, samen met z’n moeder. Bram baalt, want hij had juist zin om z’n nieuwe elektrische step met Britt uit te proberen. Zij heeft er ook één. En daarna misschien nog even op de Nintendo Switch. Of gewoon chillen. Maar mama houdt vol: ‘Nee, Bram, we gaan naar oma. Die hebben we al een tijd niet gezien. En zij geniet daar zo van, al helemaal sinds opa gestorven is.’ Een beetje mokkend gaat Bram mee. Totdat hij z’n oma ziet en zij zegt: ‘O Bram, wat ben ik blij je weer te zien. Door de vakantie en ook nog de VBW heb ik je al zo’n tijd niet meer gezien. Ik ben naar de bakker geweest en heb taartjes gekocht. Kijk maar. Kom eens zitten, en vertel eens: wat heb je allemaal beleefd op vakantie, bij die VBW?’ En haar ogen stralen. Nou, Bram geniet van de belangstelling, van de liefde van z’n oma, én van het taartje. Hij had hele andere plannen voor deze woensdagmiddag, maar wat was dit fijn!

Ja gemeente, wie van ons kent die ervaring niet dat het in het leven anders ging dan je zou willen, maar dat die omweg toch niet zonder zegen was. Integendeel. Juist de coronatijd heeft ons dat geleerd. Omdat zoveel anders ging, anders moest dan we gewend waren, dan we wilden. Ook in de kerk. En toch wil dat niet zeggen dat het één grote teleurstelling en mislukking werd. Nee, ook via andere wegen kon en kan de Heilige Geest mensen bereiken. Sinds die Coronatijd zijn we onze kerkdiensten via Youtube gaan streamen. Hierdoor kunnen mensen vanuit onze kerk de diensten meebeleven, die zelf verhinderd zijn. Niet alleen met geluid, maar ook met beeld. Maar ook mensen van overal vandaan. Zo kreeg ik een berichtje van iemand, die helemaal niet in Gouda woont, maar toch de dienst van vorige week zondag bekeken had. En ze zei: ‘Dat was precies wat ik nodig had. Het sloot helemaal aan waar ik mee zit, waar ik mee worstel, en het hielp me echt.’ Ik heb geantwoord dat ik dat niet bedenken kon. Dat was de Heilige Geest.

Die zo persoonlijk werkt. Zo begint het ook in Filippi met die ene vrouw, met Lydia. Van die paar vrouwen die daar langs de rivier bij elkaar zijn, valt het Lucas op, hoe zij geraakt wordt, die chique zakenvrouw, hoe zij gaat geloven, hoe zij zich overgeeft aan Jezus. Dat vind ik zo ongelooflijk mooi, zo kostbaar aan het geloof, aan de Heilige Geest. Dat Hij oog heeft voor de enkeling, dat Hij werkt in persoonlijke mensenlevens. Op zijn eigen manier. Dat kunnen wij helemaal niet voorschrijven. Maar Hij is bezig met jou, met u, met mij. Hij zoekt contact. Net als bij Lydia. Als je naar de Bijbel luistert, als je van Jezus hoort, als je door de prachtige natuur loopt of fietst, via andere mensen, wat zij zeggen, wat zij laten zien, hoe zij zijn, door een prachtig lied. Merk je dat? Dat Hij contact met je zoekt? En geef je je eraan over? Net als Lydia? Dan kun je het toch ook niet voor je houden?! Dan wil je dat toch ook aan anderen doorgeven. Met wie jij bent.

Afgelopen donderdagmiddag was ik hier bij de tweens, de kinderen van groep 5 tot en met 8. Ze kregen allemaal een silhouet op een blaadje. En daarop mochten ze schrijven wat hun kwaliteiten waren, hun gaven zeg maar. Veel kinderen noemden sporten waar ze goed in zijn of hobby’s die ze hebben. Mooi is dat. Maar er klonken ook eigenschappen: nieuwsgierig, aardig, vriendelijk, goed kunnen luisteren, trouw zijn. Dat werd dus gedeeld met elkaar in het groepje. En vervolgens werden al die poppetjes met al die kwaliteiten aan elkaar verbonden tot een slinger. Kijk maar. Want juist met onze gaven, met onze kwaliteiten, kunnen we van elkaar leren, kunnen we elkaar helpen, vullen we elkaar aan. En iedereen telt daarbij mee!

Net als Lydia, die haar huis openstelde, voor Paulus en z’n medewerkers. Ze wilde heel graag bij die kring horen, bij die lange ketting van mensen die Jezus kennen en met Hem willen leven.
Nou, die kring, die ketting is hier in Gouda ook. In de kerk. Op de VBW. Op de club. De catechisatie. De bijbelkring. De groeigroep. Want geloven is aan de ene kant uiterst persoonlijk. Het gaat erom dat jij dat ontdekt, dat de Bijbel, de Heilige Geest jou raakt, dat jij je aan Jezus overgeeft. Dat kan een ander niet voor je doen. Maar geloven in je eentje, houd je niet vol. En daarom ontstaat er ook daar in Filippi een kerk, een gemeente. Een kring van mensen om Jezus heen. Net als hier in Gouda. En weet je, die kring is open, als het goed is. Voor nieuwe mensen: kinderen, grote mensen, met wie Jezus, met wie de Heilige Geest contact zoekt. Wie weet wel door jou heen. Zoals een liedje zingt:

Want iedereen moet weten
Wie liefde heeft – Jezus!
Want iedereen moet weten
Wie vrede geeft – Jezus!
Want iedereen moet weten
Dat Jezus leeft
Iedereen moet weten

Amen

Zingen (met combo)         1) Vertel het aan de mensen 2) Als je bidt, zal Hij je geven

Dankgebed en voorbeden

Collectemoment    

Zingen           Evangelische Liedbundel 224 God wijst mij de weg

Zegen